We waren getrouwd. Al het stiekeme gedoe en regelwerk was achter de rug. Met nog minder dan twee weken te gaan, werd het tijd dat we gingen inpakken en misschien toch alvast een paar zaken nagaan met betrekking tot emigratie.
De huisdieren moesten bijvoorbeeld nog een speciale inenting krijgen met bijhorend internationaal paspoort. De ziekteverzekering moest worden opgezegd en een tijdelijke buitenlandverzekering moest ervoor in de plaats komen en ik ontdekte dat je je nog vrijwillig voor de Nederlandse AOW kunt verzekeren, want dat houdt anders ook op zodra je het land verlaat.
Verder waren de laatste twee weken een periode van afscheid nemen. Met een presentje langs trouwe klanten, gedag zeggen tegen familie en zelf werden we ook niet vergeten…
Passen en meten
Terwijl Dimitri nog een paar opdrachten had en weg was voor zijn werk, begon ik alvast de bananendozen te vullen.
Toen uiteindelijk echt alles klaar stond voor verhuizing, bracht Dimitri met de paardentrailer alles naar de loods die we tijdelijk mochten gebruiken. Want hoewel wij al begin december zouden vertrekken, zouden onze spullen pas aan het einde van de maand komen.
Toch moest er met ons ritje naar Frankrijk nog veel meer mee dan aanvankelijk gedacht.
Kleding, gereedschap, fietsen, dieren + toebehoren
Dieren! Ja dat was ook zoiets. Waar ga je drie katten en een hond in vervoeren met alleen nog maar bus? Een klein kattenreismandje is geen optie voor zo’n lange reis en de hond past ook al niet voor in de bus, dus ook die moet met een bench achterin. Voor de katten werd het werden het 2 benches met een heuse kattenbak erin en aan de bench, net als bij een konijnen- of caviahok bakjes eten en drinken vastgemaakt. 2 jonge kittens konden samen in de bench. Dan hadden we nog onze oude kat aap die een bench nodig had. En voor Bo… een auto! 3x Een bench past best in de bus. Maar niet als je daar nog een gereedschapskar, kleding, tassen, hondenmand en andere toebehoren aan toe wilt voegen.
Er zat dus maar één ding op. Ik moest met een eigen auto naar Frankrijk. Dan kon ik onze hond Bo meenemen en nog een paar spulletjes.
Dat zou niet lastig zijn toch? Je hoort wel vaker dat er autoreizen worden georganiseerd, waarbij je de auto elders achterlaat omdat je van A naar B reist in plaats van A weer terug naar A. Zo werkt dat dus niet. Van A naar B moet in hetzelfde land zijn of… je betaalt voor het laten terugbrengen van de auto ongeveer de prijs van een nieuwe auto!!!
Dan maar een nieuwe auto.
Omdat het inmiddels nog maar heel kort dag was voor vertrek, had ik niet veel tijd om uitgebreid te bedenken wat voor auto ik wilde, Laat staan om proefritjes te maken.
In eerste instantie was mijn oog gevallen op een leuke cabrio. Ik zag mezelf al over de slingerweggetjes rijden van de Morvan. Na een paar verkopers van Audi en Volkswagen te hebben bezocht, sloeg toch de twijfel toe. Steeds hoorde ik weer de slechte ervaringsverhalen over de zogenaamd fantastische TSI-motoren (die dus echt niet zo best bleken te zijn) en andere typische cabrio-ongemakken. Het leek mij niet de meest veilige optie in een vreemd land in een gebied waar nauwelijks cabrio wordt gereden, laat staan de twee genoemde merken.
Toen ik Dimitri leerde kennen reed ik een Kia-picanto. Dat malle ding was verrassend ruim van binnen en reed opvallend lekker. (vooral omdat ik er om eerlijk te zijn een vooroordeel over had) Gezien de geringe tijd die we nog hadden besloot ik voor het bekende te gaan.
De zoektocht beperkte zich daarom tot de Kia. Ik vond een zeer luxe exemplaar voorzien van alle denkbare opties. Zelfs Apple carplay en achteruitrijcamera waren aanwezig. Ze stond in Apeldoorn. Best ver weg vanuit Drenthe als je geen auto meer hebt. Maar we hadden nog minder dan een week. De tijd begon te dringen. Dus stapte ik op de bus naar Meppel, huurde daar een autootje voor die dag en ging op weg.
De deal was snel gesloten en twee dagen later (twee dagen voor ons vertrek) was ik weer in het bezit van een auto.
Nu waren we eindelijk klaar voor vertrek.
De laatste nacht zorgden we ervoor dat alle katten binnen waren en sliepen we in de woonkamer op ons luchtbed. We hoefden alleen nog maar de benches, het luchtbed en onze toiletspullen in te laden.
Op vrijdag 25 november hadden we nog verschillende afspraken. De zaterdag en de zondag die daarop volgden waren gepland voor het wegbrengen van alle spullen. Uiteindelijk bleken we daar ook nog de maandag voor nodig te hebben, inclusief het grondig schoon achterlaten van ons huis.
Op dinsdag 29 november zijn we om 5:00 uur in de auto gestapt. Voor de files uit, op weg naar onze nieuwe toekomst.
Mocht je denken dat we hiermee eindlijk een beetje de tijd kregen om uit te rusten… Niets was minder waar.
Het volgende blog gaat over hoe de maand december een ware rollercoaster bleek te zijn.
